marijke (maandag, 26 januari 2015 15:09)

Jaren van depressie
Dat had ik ook met yoga les Lia en ik zaten er al,
een jaar of wat op yoga les toen ik aan Marianne,
vroeg of ze mij kon helpen, dat heeft Marianne gedaan Een aantal jaren wel .Bij Marianne thuis,
Kreeg ik coching. een jaar of wat. Daar heb ik veel aan gehad!! Ik heb geen depressiviteit meer .Heb zelfvertrouwen ik accepteer mezelf zoals ik ben.
Kan van mezelf houden. Ik Kan er ook meer voor die ander zijn!!
Ik vind het derde en Vierde chakra kracht en liefde
\

atmaryoga (woensdag, 21 januari 2015 18:28)

Bedankt Lenneke en Wil voor jullie bijdrage!

Hoe bereik je de hoogst mogelijke acceptatie als mens? Acceptatie van wat is.

En hoe blijf je bij jezelf in de turbulentie van het steeds veranderende leven?

Erg mooie thema's zijn er aangereikt. Inderdaad genoeg stof om de komende blogs mee te kleuren.
Het bevestigt hoe waardevol jullie inbreng is en kijk nu al uit naar jullie verdere bijdrage voor de blogs.

Nu ik weet wat jullie bezighoudt ga ik een selectie maken, mij verdiepen in de thema's en er maandelijks iets over schrijven.

Thanx allemaal!

Lenneke (donderdag, 15 januari 2015 20:46)

Lieve Marianne,

Heb altijd al bewondering gehad, voor wat je doet en wat je uitstraalt. Ik heb de andere commentaren gelezen en daarin staan veel dingen waar ik ook geïnteresseerd in en nieuwsgierig naar ben. Bijvoorbeeld het eerste stukje wat Justine ook schrijft . Hoe blijf je bij jezelf, het ene moment alles in balans en denkend, kijk op deze manier valt alles op zijn plaats en lijkt het vanzelf te gaan, om vervolgens weer tot de conclusie te komen dat alles weer helemaal door elkaar raakt en je je energie voelt wegstromen naar allerlei kanten waar je geen vat op lijkt te hebben. Volgens mij hebben we je al heel wat stof geleverd om je blogs mme te vullen. Ik zou zeggen succes ermee. En ben benieuwd. Ik blijf je volgen

Wil Bekenes (vrijdag, 09 januari 2015 16:14)

Acceptatie van dat wat is.En als je uitgaat van een bepaalde gespletenheid die in ieder mesn huist, wat is dan de hoogst mogelijke acceptatie en hoe bereik je dat?

atmaryoga (woensdag, 07 januari 2015 23:31)

Dank je Chrisje voor je uitgebreide schrijven.

Loskomen van oude patronen is ook een mooi onderwerp. Dat gaat inderdaad niet zo één twee, drie omdat veel ervan gevormd is vanuit beelden in ons onderbewustzijn, die ontstaan zijn in de kinderjaren.
Patronen als de lat te hoog leggen en het niet aangeven van grenzen, daar zijn we ooit vanuit een overleving of bescherming mee begonnen.

Voor mij werken de visualisaties van Phyllis Krystal heel goed, waar ik ook mee werk in Innerlijk Schouwen en coaching.
Het boek beperkende banden verbreken gaat hierover.
Erg goed! Misschien een tip om te lezen.

Zal ik zeker ook een keer een blog aan wijden.
tot later!

Chrisje (woensdag, 07 januari 2015 21:17)

Heel mooi! Past ook bij jou om dit te doen!
Onderwerpen die ik voorbij zag komen en die aansluiten in mijn huidig leven:

Liefdevol denken (voor mezelf en voor de ander) zou ook helpend voor mij zijn. Ik ervaar op dit moment geregeld woede wat me overvalt. Ik merk ook dat ik de laatste tijd moeite heb met geduld en compassie. Bij mij ligt de oorzaak denk ik in het grenzen stellen (en de lat hoog leggen). Ik ga zover dat ik leeg raak. Hieruit komt woede, ongeduld en totaal geen compassie meer kunnen opbrengen.

Ik merk ook dat ook bij mij schuldgevoel naar boven komt als ik de grenzen stel naar een ander. Vooral nu bij de zorg van mijn zoontje.
Ik zou grenzeloos willen geven.. maar dat kan ik niet.

Hoog gevoeligheid vind ik ook een interessant onderwerp wat ik voorbij zag komen net zoals:

Luisteren naar je innerlijke stem

een onderwerp wat ik niet 123 voorbij zag komen is het doorbreken van (oude) patronen. Ik voel me gevangen hierin. Ik wil ervan loskomen, maar het wordt meer een strijd dan dat het me iets oplevert. Het lukt me maar niet om (in liefde) ervan los te komen. Tips?

Heel veel succes en super dat je dit doet!! Met jou zachte energeie verheug ik me al op jouw blogs!

atmaryoga (woensdag, 07 januari 2015 08:52)

Ook een mooi onderwerp Marja: liefdevol denken.
En leven in tegenwoordigheid is ook een levenskunst voor de rest van je leven, Martine!
Dank jullie wel!

Marja meijer (dinsdag, 06 januari 2015 23:15)

Wat mij bezighoudt de laatste tijd is' liefdevol denken' dit wil ik oefenen. Het valt me moeilijk om niet direct mijn oordeel en vooroordeel klaar te hebben. Ook naar mezelf toe speelt dit, en in mijn directe omgeving. Het brengt zoveel zachtheid en compassie mee, als je liefdevol kunt denken, ik verlang er naar.

Martine Verweij (dinsdag, 06 januari 2015 16:59)

Eckhart Tolle en leven in tegenwoordigheid.

atmaryoga (maandag, 05 januari 2015 23:53)

Dank je wel Shanti Erik, Lia, Justine en Wilmie.

Mooie onderwerpen dragen jullie ook weer aan. Echt uit het leven. Dank jullie wel voor jullie openheid en vertrouwen om dit te delen.
Ik zal alles wat jullie schrijven ter harte nemen.
Sommige thema's overlappen. Wat boeiend is het te horen wat mensen bezig houdt.
Ik zal alle onderwerpen verzamelen en een selectie maken. Heel erg bedankt!

Lia Zwager (maandag, 05 januari 2015 19:32)

Lieve Marianne,
ik vind het een mooi idee,en zal proberen aan te geven wat mij nu zoal bezig houd.

- Innerlijke rust
- Hechten en loslaten
- stabiliteit in het leven.( het is allemaal zo chaotisch en druk)
Ik hoop dat je hier wat mee kan Marianne.

groetjes Lia

Justine (maandag, 05 januari 2015 19:17)

Lieve Marianne,

Wat gaaf dat je dit gaat doen! Voor mij erg goed, want het zal voor mij een reminder worden om weer even stil te staan...
En dat is tegelijk ook mijn thema. Het ene moment ben ik in balans, luister ik naar mijzelf. Het volgend moment zit ik ineens weer in die voortrazende trein, laat ik mij overrompelen door de waan van de dag en sta ik zelf op de laatste plaats.

Een ander punt waar ik vandaag tegen aanliep is dat ik geen Florence Nightingale blijk te zijn, hahaha. Ik regel alles rondom mijn zelfstandig wonende demente moeder. Dat is best zwaar en af en toe wens ik dan ook voor haar en mijzelf een spoedig einde. Vandaag was ik bij haar. Zolang de zorg zich beperkt tot regelende taken, kan ik het prima handelen. Maar vandaag plaste ze tot 2 x toe in haar broek... Ik kon het niet opbrengen om haar te helpen en heb haar laten modderen, hetgeen uiteindelijk ook wel lukte. Ik accepteer voor mijzelf dat daar dus mijn grens ligt en voel me gelijktijdig schuldig naar haar omdat ik niet in staat ben om haar te helpen.

Zoen en oh ja, nog een waanzinnig 2015 toegewenst! Justine

Margreet Grooteman (maandag, 05 januari 2015 17:22)

Ook ik ben een yogalover! Wat mij daarnaast aanspreekt is het gevoel van oneness, dit voel ik vaak bij dansfeesten. Een heerlijk bevrijdend gevoel, waarbij we respect voor elkaar voelen en elkaar accepteren precies zoals we zijn. Ik hoop dat je er wat aan hebt, Marianne. Veel succes! X

wilmie arts (maandag, 05 januari 2015 15:56)

Dag Marianne
Ook de beste wensen
Mooi initiatief .Leuk de reacties te lezen wat een ieder zo beweegt.
Beweegt meteen een mooi woord om te omschrijven wat ik belangrijk vind DANS .
Des te meer ik dans des te meer ik zie en voel dat het leven een grote dans is
Alles komt daar voorbij of aan bod.
We vergelijken ons steeds zo met elkaar . Kijk wat die ander kan wil ik ook kunnen i.p.v bij jezelf te blijven en blij te zijn met wat jezelf kan / bent .
Loslaten niet verzetten meebewegen met de stroom .Alles veranderd constant .
Voor mij zeker ook het thema vrouwelijkheid / sexualiteit / vrouw zijn .In de maatschappij ervaar dat vrouwen vaak zo hard tegen elkaar kunnen zijn terwijl er zoveel steun voor elkaar zou kunnen zijn .
Dat heb ik toch weer bij mijn laatste bezoek aan de Schouw mogen ervaren
Passie nog zo,n woord .Ik kan nog wel even doorgaan .
Maar ik laat het voor nu hierbij.
success met je Blog
Lieve hartegroet
Wilmie

Shanti Erik (maandag, 05 januari 2015 15:39)

Lieve Marianne

Onderwerp wat mij altijd bezig houd is:
- Hoog Gevoelig.
Door hoog gevoeligheid kan je `sneller van je pad af vallen`.
- - Hoe kun je je daar tegen beschermen.
- - En als dat lukt hoe kun je vervolgens hoog gevoeligheid op een positieve manier wat mee doen of inzetten.

Ieder zal zijn eigen ervaring en
of ideeen over hebben en valt misschien altijd
nog wat van elkaar te leren over dit onderwerp.

Liefs
Shanti Erik

atmaryoga (maandag, 05 januari 2015 13:59)

Wat bijzonder dat jullie gelijk gehoor hebben gegeven aan mijn oproep tot zover!
Enorm bedankt allemaal! Martine, Gert Jan, Janny, Marjan, Lonneke en Birgit!

Birgit Smeets ik vind jouw commentaar nu al waardevol! Ik snap heel goed wat je zegt. Er komt veel informatie op ons af van buitenaf en ik ben er zeker voor om meer naar ons binnenste te luisteren. Dat is een groot deel van het werk wat ik doe via yoga, meditatie en visualisatie om juist contact te leggen met je binnenwereld en te luisteren naar de stem van je hart.

Eigenlijk geef je gelijk een mooi thema aan? Hoe om te gaan met alle informatie die in het dagelijks leven op je af komt en je toch te blijven richten op je innerlijke stem?

Toch geloof ik dat een blog weliswaar op de juiste manier gebruikt ook bij zou kunnen dragen om elkaar te bevruchten. Uiteraard is dit vrijblijvend en alleen voor de mensen die daar behoefte aan hebben.
Mijn bedoeling is niet om mensen vaak tot een blog te pushen. Niemand hoeft hem te openen.

Mijn plan is om er een maandelijkse gewoonte van maken, zodat het te behappen is.

Verder haal ik ook mooie thema's uit jullie commentaren. Ik wacht even af of er nog meer komt en zal zeker gebruik maken van jullie participatie.

Lonneke, (maandag, 05 januari 2015 12:57)

Lieve Marianne,

Wat een mooi idee,
EEn aantal onderwerpen die mij mooi lijken zij:
- Op zoek naar je ware zelf/ het kind in je.
- Luisteren naar je innerlijke stem.
- Ontspannen in het dagelijkse leven.
- wat kan ademhaling voor je doen.

Een aantal dingen die zo in me op komen.
Voor 2015 wens ik je nog heel veel liefde en geluk.
Groeten Lonneke

Janny Hoogerwerf (maandag, 05 januari 2015 12:52)

Zorgvuldige communicatie via social media
Euthanasie

Birgit Smeets (maandag, 05 januari 2015 12:51)

Lieve Marianne,
Ik schrijf dit omdat ik je wil aanmoedigen om door te gaan zoals je het doet. w.b. onderwerpen e.d. wil ik helemaal geen blogs lezen. Ik voel me overvoerd met thema's en onderwerpen van buitenaf. Veel liever luister ik naar mijn binnenste en lees ik mijn eigen ervaringen. Dus om eerlijk te zijn, voor mij hoeft er geen blog te komen.

Marjan (maandag, 05 januari 2015 11:59)

Zo Marianne, wat een goeie actie in het nieuwe jaar!!!
En wat een mooie website; PRACHTIG!!
Dit straalt kracht warmte en actie uit.
Wat mij triggerd en meer over wil horen is;
Het breken van oude pijn,
van depressie naar expressie van je gevoel.

Gertjan van Willegen (maandag, 05 januari 2015 10:11)

Afspreken?
Het zijn spannende tijden, er word veel van ons verwacht, we moeten alles zijn: goede ouder, partner, minnaar, werknemer, belastingbetaler en nog veel meer.
We komen om in wat we allemaal moeten en komen tijd tekort, onze vrienden beheren we via de sociale media, dus ’s avonds met de ipad op schoot chatten met onze vrienden.
Wat is het toch dat we de lat zo hoog leggen, dat we zo veel moeten?. Leggen wij de lat zo hoog, doet de maatschappij dat, zijn we slachtoffer en overkomt het ons gewoon?.

Ik heb zelf een huis gehad in midden Zweden en dat gekocht voor 13.000,- , dit is een bedrag wat veel mensen gewoon op hun spaarbankboekje hebben staan.
Om daar een groot huis ( 630 kubieke meter huis op 2000 vierkante meter grond) te hebben zonder hyptheek, hmmm dan heb je voor de vaste lasten dus 200,- nodig en hou je een boel ruimte over om financieel te kunnen ademen.
Ik heb zelf het idee dat wij huur en hypotheek- slaven zijn, op het moment dat we onze handtekening zetten onder ons huis, leggen we ons voor 30 jaar vast aan de bank.

We leven in Nederland met een belachelijk hoog aantal mensen in een piepklein landje, dus de grondprijzen zijn hier ook naar. Ook de kosten van huizen zijn, als je dit vergelijkt met het buitenland ,buitensporig hoog.

Is dit ook de reden dat we ons nergens aan willen verbinden?. We spreken af, maar komen dingen niet na, wat is dat toch?.
Ik kom het op alle niveaus tegen, mensen die afspreken en je gewoon laten staan, spullen die je verkoopt via marktplaats, 75% van de mensen laat niets van zich horen, organiseer je een feest, dan komt 50% van de mensen niet opdagen en nog veel meer van deze voorbeelden.
Welke afslag heb ik gemist?

Zelf ben ik een man van mijn woord, maar ik merk dat ik me steeds eenzamer ga voelen in dit stuk,
is het door de individualisering van de mens?. Ik merk dat de mensen steeds meer bezig zijn om de IK-kracht te versterken, de wereld draait om mij en ik sta er alleen voor....
Is dit ook de reden dat we ons niet willen binden?.
Als we naar de oermens kijken zijn we van oorsprong nomaden die rondtrekken en leven wat het gebied ons aan voedsel en andere zaken kan geven. Wij zijn nu meer “ beschaafde” mensen, maar zijn we niet een stuk vergeten?????????.
Waarom passen steeds meer mensen niet in het maatschappelijke model, kinderen krijgen ook steeds meer problemen, de ADHD, Autisme, PDD-NOS, ADD en wat al niet meer vliegen je om de oren. De maatschappij weet niet meer hoe ze de diagnostisering van de kinderen die niet in het maatschappelijk malletje passen rond moeten krijgen.
Burnout is een ziekte die je steeds meer tegen komt en langdurig ziekteverzuim is de boze droom van iedere ondernemer.

Wat is er aan de hand en wat kunnen we er aan doen?.
Ik denk dat we een structureel probleem hebben in Nederland.Er word door de media vollop ellende gezaaid, zet het journaal aan en laat je verbazen, maar vergis je niet, er is vraag naar, het is vraag en aanbod. We horen die ellende graag dus krijgen we onze dagelijkse portie ellende toegediend vanuit de media.
Mijn idee is dat we meer moeten gaan kijken wat ons bezighoud, wat voor ons belangrijk is en niet wat ons word opgelegd door de wereld om ons heen. De oer -behoefte van de mens in onszelf naar bovenhalen en daar energie in gaan steken!.
Voel je behoefte om paard te gaan rijden, ga dan een vakantie organiseren naar een paardenkamp deze zomer, ligt je hart bij origami, ga dan in je vrije tijd aan de slag, maar volg je hart!!!!!!!.
We zijn zo druk bezig te worden wat de maatschappij en onze omgeving van ons verlangt dat we vergeten zijn dat we ontworpen zijn om dingen te scheppen. Onze creativiteit is onze werkelijke motor.
Het is tijd om ons te verbinden met dingen die ons raken en als we niet weten wat dat, is het verstandig om op zoek te gaan.
Verbind je dus eerst met je eigen behoefte en verbind met wat je doet, wat het ook is....

Is getekend
Gertjan

Martine (maandag, 05 januari 2015 09:00)

grenzeloos geven....